Actualunch 18.10.24

De aanpak van de migratiecrisis in de verschillende EU-lidstaten verloopt chaotisch en ongestructureerd.  Wat zijn hiervan de gevolgen, en wat betekent dit voor de Europese burgers?

Het falen van het oorspronkelijke asielbeleid en de "Wir schaffen das"-benadering heeft een aanzienlijk deel van de Europese bevolking naar rechts doen opschuiven, wat heeft geleid tot de opkomst van rechtse regeringen van diverse signatuur. Deze regeringen proberen op verschillende manieren de immigratie te beperken en/of beter te stroomlijnen, vaak zonder uitgebreide publieke debatten of overleg met de burgers.
 

Er zijn strengere grenscontroles. Men beweert dat er betalingen gebeuren aan regimes om asielzoekers terug te nemen. In landen met veel emigratie, gaan politici ter plaatse om emigratie te ontraden. En er wordt gedreigd met “wij sluiten de grenzen”.
 

Ondanks deze afschrikkingen, lijkt de toestroom van asielzoekers, vluchtelingen en migranten onverminderd doorgaan en niet beheersbaar.  Zo heeft de nieuwe Nederlandse regering zelfs een "asielcrisis" uitgeroepen om hun Grondwet te omzeilen. Toen gevraagd werd hoe ze deze crisis definiëren, antwoordden ze: "De burger voelt het zo."

Inderdaad, de EU burger maakt zich zorgen.

Tot op welk punt en om welke redenen moet migratie kunnen? Hoe kan dit gestructureerd worden aangepakt? De EU slaagt er niet in om efficiënte oplossingen te presenteren die door een meerderheid van de lidstaten kunnen worden gedragen. Hoe voelen de EU burgers zich hierbij? Wat is onze mening? Hebben we een idee over de juiste aanpak? En wat zijn de mogelijke gevolgen als er geen gemeenschappelijk Europees migratiebeleid tot stand komt?
 

Schrijf u hier in voor de Actualunch op vrijdag 18 oktober om 12u.